خطب الشيخ محمد متولي الشعراوي

O autorze:

Mohamed Metwally El-Shaarawy (15 kwietnia 1911 r. - 17 czerwca 1998 r.) Jest byłym egipskim uczonym religijnym i ministrem ds. Wyposażenia. Uważany jest za jednego z najsławniejszych interpretatorów znaczeń Szlachetnego Koranu w epoce nowożytnej, ponieważ pracował nad interpretacją Szlachetnego Koranu w prosty i ogólny sposób, dzięki czemu był w stanie dotrzeć do większego segmentu muzułmanów we wszystkich częściach świata arabskiego. Niektórzy nazywali go imamem kaznodziejów.

Studia ukończył w 1940 r., A dyplom międzynarodowy uzyskał z licencją nauczycielską w 1943 r. Po ukończeniu studiów został powołany do instytutu religijnego w Tanta, następnie przeniósł się do instytutu religijnego w Zagazig, a następnie do instytutu religijnego w Aleksandrii Po długim okresie doświadczenia Szejk Al-Shaarawi przeniósł się do pracy w Arabii Saudyjskiej w 1950 r., Aby pracować jako profesor szariatu na Uniwersytecie Umm Al-Qura. Szejk Al-Shaarawi został zmuszony do nauczania przedmiotu przekonań, mimo że początkowo specjalizował się w języku, a to samo w sobie stanowi wielką trudność, ale szejk Al-Shaarawi był w stanie udowodnić swoją wyższość w nauczaniu tego przedmiotu w wielkim stopniu, który zdobył aprobatę i uznanie dla wszystkich. W 1963 r. Doszło do sporu między prezydentem Gamalem Abdelem Naserem a królem Saudem.

W rezultacie prezydent Gamal Abdel Nasser uniemożliwił Szejkowi Al-Shaarawi powrót do Arabii Saudyjskiej [potrzebne źródło] i został mianowany w Kairze dyrektorem biura szejka Al-Azhara szejka Hassana Mamouna. Następnie szejk Shaarawi udał się do Algierii jako szef tamtejszej misji Al-Azhar i przebywał w Algierii przez około siedem lat spędzonych na nauczaniu, a gdy był w Algierii, doszło do niepowodzenia w czerwcu 1967 r. Al-Shaarawi padł na twarz z powodu najcięższych klęsk militarnych w Egipcie - i uzasadnił to „literą T” w Program od A do Z, mówiąc: „Egipt nie wygrał, gdy był w obronie komunizmu, więc Egipcjanie nie byli zafascynowani ich religią”. Kiedy Szejk al-Shaarawi wrócił do Kairu i mianował dyrektora darczyńców Gharbia Governorate na pewien czas, potem agent ds. Rzecznictwa i myśli, potem agent dla Al-Azhar, a następnie wrócił do Arabii Saudyjskiej Nauczanie na Uniwersytecie Króla Abdulaziza.

W listopadzie 1976 r. Mamdouh Salem wybrał w tym czasie premiera i powierzył szejkowi Shaarawi Ministerstwo ds. Fundacji i Spraw Al-Azhar. Shaarawi pozostał w służbie do października 1978 r. Pierwszą osobą, która wydała ministerialną decyzję o utworzeniu pierwszego banku islamskiego w Egipcie, był Faisal Bank, ponieważ jest to jedna z funkcji Ministra Gospodarki lub Finansów (dr Hamida Al-Sayeha w tym okresie), który go delegował, a Zgromadzenie Ludowe wyraziło na to zgodę. W roku 1987 ne został wybrany na członka Akademii Języka Arabskiego (Al-Khaldeen Academy). Oto pełny rozwój kariery szejka Al-Shaarawi: Zajęte stanowiska: Został mianowany nauczycielem w Instytucie Tanta Al-Azhari i pracował dla niego, a następnie przeniesiony do Instytutu Aleksandryjskiego, a następnie Instytutu Zagazig.

Oddelegowany do pracy w Arabii Saudyjskiej w 1950 r. Pracował jako nauczyciel w College of Sharia, na Uniwersytecie Króla Abdulaziza w Dżuddzie. Został mianowany agentem Instytutu Tanta Al-Azhari w 1960 r. Został mianowany dyrektorem Islamskiego Wezwania w Ministerstwie Dofinansowania w 1961 r. Mianowany na inspektora nauk arabskich w Al-Azhar Al-Sharif w 1962 r. Został mianowany dyrektorem biura Grand Imam, Sheikh Al-Azhar Hassan Mamoun, 1964. Został mianowany szefem misji Al-Azhar w Algierii w 1966 r. Został mianowany profesorem wizytującym na Uniwersytecie Króla Abdulaziza, College of Sharia w Mekce, 1970. Został mianowany kierownikiem Wydziału Studiów Absolwentów Uniwersytetu Króla Abdulaziza w 1972 roku.

Został mianowany ministrem spraw Awqaf i Al-Azhar w Arabskiej Republice Egiptu w 1976 r. Został powołany na członka Islamskiej Akademii Badawczej w 1980 roku. Został wybrany na członka Rady Shury w Arabskiej Republice Egiptu w 1980 roku. Szekdom Al-Azhar zaoferowano mu, jak również stanowisko w wielu krajach islamskich, ale odmówił i postanowił poświęcić się islamskiemu wezwaniu.